Welke soorten gevelverf bestaan er?

Gevelverfsystemen worden opgedeeld volgens het bindmiddel waaruit ze zijn opgebouwd. Op basis daarvan kunnen er twee groepen worden onderscheiden, meer bepaald minerale en organische verven.

 

MINERALE VERVEN

Binnen de groep van minerale verven, op basis van een mineraal bindmiddel, vinden we enkel verven die minder dan 5% organische inhoudsstoffen bevatten: kalkverf en silicaatverf. Die hebben als eigenschap dat ze zeer dampopen (waterdampdoorlatend) en spanningsarm zijn. Daartegenover staat wel dat kalkverf onder de Belgische weersomstandigheden snel begint te verweren, waardoor hernieuwen van de laag snel nodig is. Deze zijn dus geschikt voor binnentoepassingen.

Silicaatverven, daarentegen, zijn geformuleerd op basis van een soort vloeibaar glas dat chemisch reageert met een minerale ondergrond (verkiezelen), waardoor zij een bijzonder duurzame gevelbescherming vormen. Sinds de laatste generatie sol-silicaatverven worden zij ook op organische ondergronden toegepast, zowel voor de renovatie van historische gebouwen als voor duurzame nieuwbouw. De langdurige kleurechtheid is een laatste groot voordeel van minerale verfsystemen die met minerale of anorganische pigmenten worden gekleurd.

 

ORGANISCHE VERVEN

In tegenstelling tot de minerale verven zijn verfsystemen op basis van een organisch bindmiddel geformuleerd uit organische grondstoffen: plantaardige oliën, aardolie tot tegenwoordig organisch restafval van bijvoorbeeld de voedselindustrie (de zogenaamde ‘bio-based’ grondstoffen).

Binnen die groep kunnen ten eerste siloxaanverven worden onderscheiden. Die kunnen wel of niet dunlagig zijn. Indien wel, zijn ze spanningsarm en zeer dampdoorlatend. In tegenstelling tot minerale verven vormen zij wel een film die op de ondergrond hecht. Indien de verffilm dikker wordt, beschermen siloxaanverven de gevels nog beter tegen slagwater, kunnen ze scheuroverbruggend zijn of een vullende functie hebben.

Verf met een acrylaat als bindmiddel, daarentegen, deelt die eigenschappen niet. Die verf heeft een veel kleiner ademend vermogen, maar heeft daardoor wel een carbonatatieremmende werking, belangrijk bij het schilderen van gewapend beton. De verven zijn ook filmvormend en kunnen scheuroverbruggend zijn.

Organische verven zijn minder duurzaam omdat ze per definitie door uv-straling worden beschadigd. De oneindige kleurmogelijkheden zijn een voordeel van organische verfsystemen. Er kan immers gewerkt worden met organische pigmenten, iets wat bij zuiver minerale verven onmogelijk is.

Daarenboven onderscheiden organische verven zich ook van minerale verven inzake slagregendichtheid. Siloxanen hebben een lage wateropnamecoëfficiënt. De kwalitatief betere acrylaatverven bezitten diezelfde kwaliteit. Gevelverven met een lagere wateropnamecoëfficiënt hebben een langere levensduur en dus langere onderhoudsintervallen.

 

DAMPOPEN OF DAMPDICHT?

DAMPOPEN GEVELVERF

Bij een dampopen verf is de droge verffilm microporeus, wat wil zeggen dat er in de verffilm microscopisch kleine openingen zijn. Daarlangs kunnen waterdampen uit de ondergrond ontsnappen. Daarom noemt men dampopen verf ook wel microporeuze, ademende of vochtregulerende verf. Verven met een mineraal bindmiddel (silicaat en kalk) zijn dampopen. Ook (dunlagige) siloxaanverf is zeer ademend. Acrylaatverven, daarentegen, hebben een beperkt ademend vermogen, ze zijn eerder dampdicht.

Er zijn enkele gevallen waarbij het sowieso nodig is om een dampopen verf te gebruiken. Dat is meer bepaald het geval bij:

• minerale pleisters of oude minerale verflagen;
• kalk-zandsteen;
• kalkmortel;
• metselwerk zonder spouw;
• na-isolatie;
• ETICS.

Daarnaast zijn er nog enkele gevallen waarbij een dampopen en zo min mogelijk filmvormende verf een oplossing biedt, hoewel er toch nog steeds schade zal optreden als het onderliggende probleem niet eerst wordt aangepakt:

• Bij opstijgend vocht door het ontbreken van een vochtscherm of door een falend vochtscherm;
• Wanneer er waterinfiltratie is door een bouwdefect, bijvoorbeeld een lekkende dakgoot of een kapotte deksteen;
• Bij een spouw die te weinig geventileerd is.

 

DAMPDICHTE GEVELVERF

Dampdichte of weinig ademende verf kan worden gebruikt op gewapende betonconstructies, waarbij het cruciaal is dat de verf een carbonatatieremmende werking heeft (met een dampdichte verf kan er geen CO2 en vocht doordringen, dus kan er ook geen carbonatatie optreden). Gevelpartijen die erg gesloten zijn, bijvoorbeeld met geglazuurde tegels, kunststof of silexbeton pak je ook het best aan met een dampdichte verf.

Bij normale, gezonde gevels is een dampdichte verf geen vereiste, eerder een van de mogelijkheden. Wanneer een scheuroverbruggend systeem een echte meerwaarde biedt, kies je ook best voor een dampdichte verf.